بررسی اثر میانجی تمرکز مالکیت بر رابطه بین محافظه‌کاری و مدیریت سود در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران
کد مقاله : 1279-ACC17 (R1)
نویسندگان:
حسن زلقی *1، سجاد طاعتی نصرت2
1همدان، عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی
2دانشجو
چکیده مقاله:
هدف: از محافظه‌کاری به‌عنوان یک مکانیسم نظارتی، جهت نظارت بر مدیریت و کنترل رفتارهای فرصت طلبانه مدیریت یاد می شود. اعمال محافظه کاری در شرکتهای با مالکیت تمرکز بالا موجب کاهش مدیریت سود می‌گردد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر تمرکز مالکیت بر رابطه بین محافظه‌کاری شرطی و مدیریت سود می‌باشد.
روش: نمونه آماری شامل 126 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1387 الی 1396 می باشد. از روش رگرسیون چندگانه با استفاده از داده‌های ترکیبی برای آزمون فرضیه ها و از نرم‌افزار استاتا 14 برای تجزیه‌وتحلیل داده ها استفاده شده است.
یافته ها: نتایج نشان می دهد بین تمرکز مالکیت و محافظه کاری شرطی و غیرشرطی رابطه معناداری وجود ندارد، بدین جهت گام اول پژوهش که معنی داری بین تمرکز مالکیت و محافظه کاری است مورد پذیرش قرار نگرفت. بین محافظه کاری شرطی و مدیریت سود واقعی رابطه مستقیمی وجود دارد، ولی بین محافظه کاری شرطی و مدیریت سود حسابداری رابطه یافت نشد. دیگر نتایج نشان می دهد محافظه کاری غیرشرطی با مدیریت سود واقعی و مدیریت سود حسابداری رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین تمرکز مالکیت بر رابطه بین محافظه کاری غیرشرطی و مدیریت سود واقعی تأثیر مثبتی دارد.
کلیدواژه ها:
تمرکز مالکیت، محافظه‌کاری شرطی، محافظه‌کاری غیرشرطی، مدیریت سود واقعی، مدیریت سود حسابداری.
وضعیت : مقاله پذیرفته شده است