بکارگیری روش‌های شبهِ‌آزمایشی در پژوهش‌های تجربی-آرشیویِ حسابداری: رهنمودی برای دانشجویان دکترا در ایران
کد مقاله : 1090-ACC17
نویسندگان:
رضا حصارزاده *
گروه حسابداری، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
چکیده مقاله:
چکیده
هدف: در سال‌های اخیر، جهت افزایش استحکام بخش روش‌شناسی پژوهش‌ها در استخراج روابط علِّی، بکارگیری روش‌‌های متعارفِ پژوهش‌هایِ شبه‌آزمایشی در پژوهش‌های تجربی-آرشیوی حسابداری، مورد توجه بسیاری از مجلات معتبر حسابداری قرار گرفته است. هدف این مقاله، معرفی دو مورد از قوی‌ترین روش‌های شبه‌آزمایشی، شامل روشِ "تفاوت در تفاوت" و روشِ "تطبیق امتیاز تشابه" و تبیین چگونگی کاربرد این دو روش در پژوهش‌های تجربی-آرشیوی حسابداری می‌باشد.
روش‌شناسی: این پژوهش، ضمن معرفی و واکاوی روشِ‌ تفاوت در تفاوت و روشِ تطبیق امتیاز تشابه، فلسفه و جایگاه دو روش یادشده را در پژوهش‌های اخیر حسابداری که طی سه سال اخیر، در مجلات انجمن حسابداری آمریکا چاپ شده‌اند، تحلیل می‌نماید.
یافته‌ها: این پژوهش، علاوه بر تبیین ساده روشِ تفاوت در تفاوت و روشِ تطبیق امتیاز تشابه، فهرستی از پژوهش‌های تجربی-آرشیوی معتبر حسابداری که این دو روش را مورد استفاده قرار داده‌اند، ارایه می‌نماید. همچنین این پژوهش، دلایل بکارگیری دو روش مزبور در پژوهش‌های تجربی-آرشیوی حسابداری را استخراج می‌کند و نشان می دهد که علاوه بر استخراج یک رابطه علّی، مهمترین دلیل بکارگیری دو روش مزبور، کاهش نگرانی‌های بالقوه پیرامون مساله "متغیرهای محذوف" و مساله "ناهمسانی گروه‌های کنترل و آزمون" می باشد.
دانش افزایی: در مجموع، این پژوهش با برجسته‌کردن اهمیت و کاربرد روش تفاوت در تفاوت و روش تطبیق امتیاز تشابه، می‌تواند به افزایشِ استحکامِ بخش روش‌شناسی پژوهش‌های تجربی-آرشیوی حسابداری که بر روابط علّی متمرکز هستند، کمک نماید و رهنمودی ساده و کاربردی، به ویژه برای دانشجویان دکترای حسابداری، فراهم آورد.
کلیدواژه ها:
پژوهش‌هایِ شبه‌آزمایشی، روابط عِلّی، روش تفاوت در تفاوت، روش تطبیق امتیاز تشابه، پژوهش‌های تجربی-آرشیوی.
وضعیت : مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است