| رابطه بین محافظه کاری شرطی حسابداری و بدهی شرکت ها |
| کد مقاله : 1043-ACC17 (R4) |
| نویسندگان: |
|
بهمن طالبی *1، عسگر پاکمرام2، بهرام طالبی3 1حسابداری . دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب 2حسابداری .دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب 3مدیریت دولتی (گرایش مالی). دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب، ایران |
| چکیده مقاله: |
| هدف : هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین محافظه کاری شرطی حسابداری و بدهی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. از این رو، بدهی بعنوان متغیر وابسته و محافظه کاری شرطی حسابداری بعنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شده است و همچنین متغیرهای کنترلی که می تواند بر رابطه بین محافظه کاری و بدهی اثرگذار باشد؛ از جمله سطح فروش، شاخص سودآوری (بازده دارایی ها)، اندازه شرکت و درصد مالکیت دولت در این پژوهش کنترل شده است. روش پژوهش: برای اندازه گیری بدهی از نسبت کل بدهی ها به کل دارائی ها و برای اندازه گیری محافظه کاری شرطی حسابداری از مدل بال و شیوا کومار (2005) استفاده شده است. یافته ها: با بررسی 68شرکت، بعبارتی 408 مشاهده( سال – شرکت) در طی سال های 95-90، نتایج کلی پژوهش بر وجود رابطه معنی دار بین متغیرهای فوق و بدهی تأکید دارد. نتایج نشان می دهند که محافظه کاری شرطی رابطه معنادار مثبت و نسبت به سایر متغیرها اثر بیشتری بر روی بدهی دارد. همچنین با افزایش درصد مالکیت دولت در سرمایه شرکت ها و افزایش فروش، بدهی شرکت ها نیز افزایش می یابد و اثر اندازه شرکت بر روی بدهی مستقیم و مثبت است. ولی افزایش بازده دارایی ها، موجب کاهش بدهی می گردد که این متغیر نیز نسبت به سایر متغیرها اثرکمتری بر روی بدهی دارد. |
| کلیدواژه ها: |
| محافظه کاری شرطی حسابداری و بدهی |
| وضعیت : مقاله پذیرفته شده است |
